Mag jij voelen wat er is?
Ik ben aan het genieten. Mijn oudste kinderen zijn rustig huiswerk aan het maken, mijn jongste surft er op de waveboard tussen door. En ik ben aan het schrijven. Aan deze blog. De zon schijnt door het raam.
Het geluk zit in kleine dingen en eenvoudig op mijn bank naast het raam met uitzicht op de tuin kunnen schrijven is een groot geluk. En dit geluk voelen mag ik ook nog werk noemen.
Niet langer zoek ik het in constant nieuwe dingen doen, en nieuwe avonturen beleven, want het grootste avontuur heb ik al over- en be-leeft.
Ik heb mijn eigen bedrijf opgezet, ik heb mijn kinderen gebaard en opgevoed, ik heb lichamelijke beperkingen overwonnen, ik heb een succesvol bedrijf opgezet, een prachtige opleiding opgezet (mindfulness en compassiecoach), ik ben alleen met mijn kinderen naar India geweest, mijn partner is dood gegaan en ik ben het leven voluit blijven leven.
Ik voel en zie de eenvoud van het leven. Ik zie dit meer dan ooit. En ik heb vertrouwen in het leven, in het NU.
Wat kunnen we het leven ingewikkeld maken door steeds meer te willen of ergens anders te willen zijn dan waar we nu zijn. Of iets anders te willen voelen dan we voelen.
Deze week stond ik met mijn deelnemers uit mijn opleiding Mindfulness en Compassiecoach stil bij de vraag: hoe reageren wij automatisch op onprettige situaties en bijkomende onprettige gevoelens.
Weet jij wat je als eerste denkt als je je onprettig voelt, als je emoties als boosheid, angst of verdriet voelt, en daarbij spanning, druk of pijn in je lichaam voelt?
Het is vrij gangbaar dat mensen denken: Dit wil ik niet, dit moet weg?
Want wie wil nu graag boosheid, verdriet of angst voelen. Wie omhelst dat onprettige gevoel wat in je lichaam overheerst?
Maar het gevoel is er. Ondanks dat je het niet wilt voelen. Waarom kunnen we het er niet gewoon laten zijn?
Gevoelens zijn er om te voelen. Daar zijn ze voor gemaakt. Gevoelens zijn er niet om weg te drukken, of te onderdrukken. Wanneer je gevoelens wegdrukt, dan komen ze een ander moment vanzelf terug. Gevoelens wegdrukken kan tot meer stress of depressieve gevoelens leiden.
Er zijn weinig mensen die goed met eigen gevoelens om kunnen gaan. De meeste mensen hebben dat niet geleerd. Zeg eerlijk, dat zat toch vaak niet in de opvoeding? Dus we doen wat we gezien hebben bij anderen of wat we denken wat werkt.
We drukken gevoelens weg of maken ze groter dan ze zijn. Het komt ons vaak slecht uit wanneer we minder fijne gevoelens voelen. Tenzij er een heel ingrijpende gebeurtenis is waar je er echt niet meer omheen kunt en waar ieder begrijpt hoe je je voelt.
Dit is geen pleidooi om je gevoelens overal en altijd te uiten. Want soms is het gewoon niet zo gepast. Dit is een pleidooi om jezelf serieus te nemen in wat je voelt.
Want wanneer gevoel er mag zijn in alle kleuren, dan leef je pas echt. Dan ervaar je de toppen en de dalen, dan leer je dat ze komen en ze ook altijd weer gaan, dan leer je dat je ze kan voelen terwijl je er tegelijkertijd naar kunt kijken. Dan kom je volledig tot bloei.
Voelen wat er is.
Vandaag nodig ik je uit je gevoel te omarmen, precies zoals je dat nu voelt, niet groter of kleiner maken.
Accepteren hoe het nu is. Een gevoel komt en gaat, zoals alles in het leven komt en gaat. Een gevoel kan een boodschapper zijn, heeft je iets te vertellen. Neem het serieus, maar besef ook dat je meer bent dan wat je voelt, kom los uit de identificatie.