Hoe ik meer rust vond en milder werd

12 jaar was ik.

Onzeker en verlegen.

Ga jij maar naar de dorpsschool.

Die verlegenheid leerde ik daar snel af.

Ik leerde vechten en voor mezelf op te komen.

Ik leerde dat de wereld groter en spannender was als ik ondanks angsten toch deed wat ik wilde.

Ik zocht de grenzen op van wat ik mocht.

Ik zocht mijn eigen grenzen op.

Ik maakte carrière binnen schooltijd van Mavo naar de Universiteit.

Ik leerde hard werken en hard te zijn naar mezelf.

Ik zocht harde leerscholen, werkte op mijn 20e al met delinquenten en drugsverslaafden.

Beoefende karate temidden van zware jongens.

Ging alleen uit en bevond me vaak onder Afrikaanse mannen.

Ik ging alleen op reis (ook al vond ik dat eng) naar India, Israël en later Midden Amerika, Indonesië, Egypte.

Was buitensport begeleider ondanks hoogteangst (klim en abseil instructeur).

Ik was nog maar 23.

Ik had net een heel spannend parcours geklommen en daarna in een smalle donkere grot. Mijn hart bonsde hard terwijl ik de groep ondersteunde. Ik wilde eigenlijk stoppen, maar ik ging toch door.

En toen was ik het zat.

Mijn eigen steeds willen bewijzen, mijn eigen onrust.

Dat ik alles moest kunnen van mezelf, steeds dwars door mijn angsten ging.

Aan wie bewees ik mezelf eigenlijk?

Alleen aan mezelf.

Altijd meer, beter of anders willen.

De stem in mezelf die me iedere keer zei dat het of ik niet goed genoeg was.

De hardheid die ik had naar mezelf.

Ik had behoefte aan innerlijke rust, tevredenheid, ik wilde mezelf ontdekken.

24 was ik nog maar, en ik vertrok naar India om te reizen en te mediteren.

In India leerde ik zachter voor mezelf te worden.

Ik leefde veel meer in het nu, ook al kwam ik mezelf daar ook tegen.

Maar het hoefde niet meer steeds anders.

Vanaf die tijd heb ik geleerd tevreden te zijn, rust ervaren in hoe het is.

En niet meer weg te lopen van mijn eigen onrust.
Ik had een gelukkig leven met mijn partner Chai en onze drie kinderen, een eigen goed lopende praktijk. En ook nu is het leven goed, ondanks dat ik heftige jaren achter de rug heb met de ziekte en dood van Chai in 2013.
Ondanks de zorg voor mijn drie kinderen heb ik mijn bedrijf tot een succesvol bedrijf gemaakt en kan ik doen wat ik wil.

Ik heb diverse opleidingen en trainingen gevolgd die me allemaal gesterkt hebben.

Maar vooral mijn beoefening van Mindfulness en Compassie hebben mij geleerd te leven in plaats van te overleven.

Ik heb heel veel geleerd waar ik nu andere mensen mee verder help in mijn opleiding en trainingen. Ik heb me vele tools eigen gemaakt, en enorm veel levenswijsheid opgedaan.

Ik weet wat werkt en wat niet werkt als je wilt leven in plaats van overleven.

Het is me gelukt, ondanks alles, om lichter te leven dan ik ooit deed.

En daar heb ik mijn vak van gemaakt, en daar inspireer en help ik vele andere mensen nu mee.

 

Je ziet het allemaal in mijn opleiding terug.