Oefenen in kalmte en vriendelijkheid in crisistijd

Het is een aparte tijd. Heel veel is anders.
Er is onzekerheid over hoe lang het duurt.
We zijn ons allemaal aan het aanpassen aan de nieuwe situatie en dat gaat bij de een steeds soepeler en met meer rust, en bij anderen met angst en zorgen.

Hoe lang duurt het nog?
Moeten we als we net helemaal in het nieuwe ritme zijn gekomen weer terug naar de oude tijd. Ik ben benieuwd.
We zijn flexibeler dan ooit maar ergens willen we ook heel graag houvast. Weten of we dit nog maanden zo gaan doen of dat het na een paar weken weer anders wordt. Weten of we ons dan weer moeten aanpassen aan een nieuwe situatie.
Het vraagt veel van ons. Niet ieder is evengoed in vertrouwen en flexibel bewegen met wat er komt.Terugkijkend op de afgelopen weken vond ik het vaker stressvol. Doordat ik drie kinderen in huis had die tegen de deadline aanzaten van het einde van hun blok (dus een heleboel moest er nog afgemaakt worden), een slecht werkend internet, een grote verbouwing aan het huis die ‘s ochtends vroeg begon. En door dit alles slaap te kort en rust te kort. Daarnaast heb ik veel pijn van een slijmbeursontsteking en frozen shoulder. En pubers en in de overgang zitten werkt ook niet echt soepel samen.

Deze weken waren gepland om rust te nemen, minder te werken en veel bij te slapen en leuke dingen te doen zoals een schildercursus in Artis.

En toen kwam dus de verbouwing, de crisis en waren mijn drie pubers opeens fulltime in huis. Ook de oudste twee pubers die tot nu toe het liefst steeds vaker niet thuis wilden zijn dan wel. Die het liefst met grote groepen andere pubers childen en uitgingen tot diep in de nacht. En nu niet meer dan één persoon tegelijk mogen zien, op gepaste afstand en alleen buiten.

Het is me niet gelukt steeds rustig te blijven. Tot enige teleurstelling in mezelf moet ik eerlijk bekennen. Ik nam de druk van school op me, ik wilde er aan bijdragen dat ze wel hun dingen afmaakten. En ze bijstaan met de techniek en het falende internet. Aan eigen werk kwam ik niet toe.

Maar gelukkig, de rust teruggekeerd. De ergste verbouwingsherrie is voorbij, de school heeft grip op hoe ze de lessen aanbieden. Een goed gesprek met mijn pubers over verantwoordelijkheid is gevoerd. Mijn vriend is weer voor een paar dagen naar zijn eigen huis vertrokken. Er is meer ruimte in huis.

Ruimte heb ik altijd nodig, een stukje stilte en met mezelf zijn. Vandaaruit ga ik weer schrijven, weer creëren, komt er weer iets nieuws.

Er is weer tijd voor mezelf.
De zon schijnt.
Ik voel me rustig.
De chaos van onrust is voorbij.
Er is meer ruimte.

Hoe vul jij je tijd? Ben jij druk met werk aan huis en misschien moet je ook je kinderen lesgeven of bijstaan? Of heb je een beroep wat nu juist veel van je vraagt? Maak je je zorgen, of vind je het wel rustig zonder alle gehaast. Misschien heb je iemand dichtbij zien overlijden en rouw je.
Vind je wat rust in de tijd waarin veel anders is? Rust in jezelf en vertrouwen?Om wat rust in jezelf te vinden, uit je hoofd, in je lichaam te komen, heb ik drie meditaties voor je opgenomen om alleen of samen met kinderen te doen. Via deze linkjes kan je ze afluisteren.

Bergmeditatie: bergmeditatie-kids

Bodyscan 9 minuten: sounds-from-tuesday

En voor mensen met mindfulnesservaringen een nieuwe meditatie, aandacht voor de 6 zintuigen: aandacht-oefenen-met-zes

De laatste week krijg ik steeds meer aanmeldingen voor mijn onlinetrainingen. Zowel de opleiding als de mindfulness en compassietraining zijn online te volgen. Er is meer behoefte aan in deze tijd.

Ik begeleid de opleidingsgroepen nu online, in iets kortere dagen dan wanneer het live zou zijn, want lesgeven en ontvangen via internet is intensiever en gaat sneller. In de lessen zeiden verschillende mensen dat ze het wel lekker vonden, aan huis werken, minder klanten hebben, kinderen thuis, minder de hectiek van op tijd naar school en werk moeten. Ik begrijp dat het voor mensen ook precies andersom kan voelen. Dat je met de ander(en) in een te kleine ruimte zit en behoefte hebt aan meer rust en ruimte.

Een van mijn cursisten zei dat ze zich bijna schuldig voelde over dat zij zo van deze rust aan het genieten was, terwijl andere mensen in de zorg hard werken en er mensen rouwen en doodgaan.

Misschien herken je dit. Voelt dat egoïstisch. Maar dit is het niet. Het is niet egoïstisch om voor jezelf te zorgen, rust te nemen.
Beide kan naast elkaar toch, meeleven met de ander en mild zijn voor jezelf. Dat is compassie.
Je bent begaan met de ander die lijdt, je bent er met je hart bij, en je zorgt voor jezelf.

En hoe beter je voor jezelf zorgt door rust te nemen, en door mild en vriendelijk naar jezelf te zijn in deze tijd van ongemak en lijden, hoe meer je ook ruimte over hebt om iets behulpzaams of vriendelijks naar anderen te doen.
En hoe meer je doorhebt hoe je jezelf onrustig maakt of gestresst door wat je denkt en door hoe je op je gevoelens reageert, hoe meer dit ook bijdraagt aan jezelf tevreden en kalm en gelukkig voelen in deze tijd.

Daarom ben ik zo blij dat mijn deelnemers vrolijk doorgaan met de opleiding, ook al is deze online. En dat ze er net zoveel van leren als van de live dagen. En het al toepassen in de begeleiding en aan collega’s meegeven. En natuurlijk krijgen ze ook live dagen erbij.

Volgende maanden starten daarom gewoon nieuwe groepen. Mensen die als het niet anders kan beginnen met onlinelessen en daarna de live bijeenkomsten volgen. Of als het even mee zit kunnen we live starten, met een kleinere groep.

Ben je benieuwd hoe dit eruit ziet? Hoe ik het nu heb ingericht met betrekking tot de opleiding?

Kijk dan even bij de data bijna onderaan deze pagina voor de live en online opleiding tot Mindfulness en Compassiecoach

Of wil je op eigen tempo een mindfulness of compassietraining online volgen, of een mindfulnesstraining voor je kind online doen, kijk dan op deze site bij de laatste kortingsacties: www.anurag.nl

Ik wens je een goede tijd toe met vriendelijkheid naar jezelf, en dat jij en je dierbaren gezond mogen blijven.